Dirigenten

Bedenk een vereniging: daarbij zijn er actieve leden en ereleden, er is ook een raad van bestuur nodig. Bij een muzikale vereniging, is daarbij ook een dirigent onmisbaar. Hierbij heeft de filharmonie steeds geluk gehad.

De eerste leiders van het muziek van de Nationale Garde waren Pierre Salan en A. Devet. Ze werden geholpen, voor muzieklessen door Stanislas Verroust eminente hoboïst uit Hazebrouck en Charles Braems.

Tegen 1858 was het Louis Verbeke, die de vereniging leidt, hij wordt geholpen door Edouard Bourdon. Onder zijn leiding is aanzienlijke vooruitgang geboekt en de Filharmonische Vereniging behaalt mooie successen in wedstrijden in de regio.

In 1890 vieren we zijn 50 jaar muziek.

In 1898 werd hij benoemd tot Officier van de Academische Palmen. Hij heeft 58 jaar muziek, 50 jaar voorzitterschap en 40 jaar dirigentschap: een bijna onverslaanbaar record.

Bij zijn dood in 1901, is zijn opvolger Charles Davion, onderdirigent sinds 1887. Het was een zeer gezaghebbend en zeer gerespecteerde man. Omdat hij aan jicht leidde, dirigeerde hij zittend. Als hij opstond om een vertoog te maken, was het absolute stilte, de muzikanten waren bang. Maar Charles Davion was fundamenteel goed en alle muzikanten hielden van hem omwille van die kwaliteit. Hij stierf in 1918.

In 1920 kiezen de muzikanten een nieuwe leider: Paul Debruyne. Volgens de statuten van de Vereniging kiezen de muzikanten hun leider; hij wordt voorgesteld aan de gemeente ter goedkeuring.

Paul Debruyne wordt geholpen door zijn onderdirigent Jérôme Peel. De muzikanten zijn zeer onstabiel: velen van hen hebben de Grote Oorlog gemaakt en laten zich niet commanderen.

Op 14 juli 1922 neemt Jérôme Peel het dirigentschap van de vereniging over. De Filharmonische Vereniging neemt deel aan vele festivals en wint vaak de eerste prijs. Met deze dynamische leider is het aantal muziekanten gestegen van 50 leden in 1930 tot 55 in 1934.

Jérôme Peel is helaas ziek. Sansen Gaston en Robert Thery verzorgen de interim in 1935. Echter, als werknemer van de stad, heeft Jerome Peel geen recht op een arbeidsongeschiktheidspensioen als hij dirigent blijft van de muziekvereniging. Hij moet aftreden. 

Ondanks zichzelf,  en terwijl hij er in het begin zelf niet veel belang aan hecht, wordt Robert Théry door alle muzikanten benoemd tot dirigent. De vereniging vond  met hem een veelbelovend man.

Met deze dirigent, fundamenteel goed en attent voor iedereen, zal de filharmonie een grote sprong voorwaarts te maken, zij het helaas onderbroken door de Tweede Wereldoorlog. In 1943, bij zijn terugkeer uit gevangenschap, telt de vereniging slechts 26 actieve leden. Moedig, met voorbeeldige volharding, zal hij jonge muziekanten opleiden.

In 1945 worden 37 van hen zijn toegelaten als ​​muzikant. Zo komt elk jaar een nieuwe groep leerlingen de gelederen van de Philharmonie versterken. Hij wordt bijgestaan ​​door Albert Coudron (leraar koperblazers en onderdirigent), Edgard Francke (leraar houtblazers) en André D'Haudt (percussie leraar).

De Filharmonische Vereniging bracht grootse muziek en werd een van de beste in de regio. Het muzikale niveau is erg hoog: dirigent Théry brengt alle ouvertures van Rossini, de grote balletten van Delibes, Messenger, Massenet, Gounod en vaak ook Lalo, Saint Saëns en Wagner.

Op 15 oktober 1952 werd hij benoemd tot Officier van de Academie en ontving zijn decoratie tussen zijn muzikanten.

Op 15 mei 1960 ontving hij de Medaille van de Confédération Musicale de France voor 25 jaar dirigentschap.

Op het Gala concert van 30 april 1975, ontving hij de Etoile Fédérale 50 voor jaar muziekant. De heer Théry inderdaad toegetreden tot de Philharmonic in 1925 bij de fluitpupiter; zijn vader, Abel Théry, was reeds vele jaren muzikant.

Op 9 oktober 1978, na 53 jaar van de muziek, waaronder 42 dirigentschap, dirigeert de heer Théry zijn laatste muziekstuk: De Hongaarse Mars uit la Damnation de Faust van Berlioz en legt daarna zijn dirigeerstok af. Hij vraagt het recht aan om met muzikale pensioen te mogen gaan. De muzikanten benoemen hem onmiddellijk tot ere-dirigent en gaan over tot de verkiezing van zijn vervanger.
Daniel Francke, voorgesteld door de Commissie, wordt verkozen als 8ste dirigent van Filharmonische Vereniging van Steenvoorde. De volgende maand, dirigeert hij zijn eerste optreden voor Sint Cecilia.

September 2011. Na 33 jaar dirigentschap, neemt Daniel Francke een welverdiend pensioen en sluit zich aan bij zijn pupiter : de klarinetten. Het is een andere klarinettist die werd verkozen tot dirigent van de vereniging: Nicolas Decroix.